Beste Caroline,
Bedank voor uw goed bedoelde ondersteunende informatie, echter het aanvoelen van dingen, personen, omstandigheden
heb ik nog nooit gehad. Ik vermoed deze aanleg niet te hebben ( zoals een Alfa en Bèta intelligentie ).
Ik heb al meerdere malen geprobeerd om het innerlijke gevoel te laten groeien, maar door het ontbreken van zelfvertrouwen,
een minderwaardigheids gevoel die steeds de kop opsteekt als ik onder vreemde mensen kom, zie ik dat niet snel veranderen.
Als ik ergens naar toe ga kan ik van de gezichten aflezen wat ze van me denken en dan nog hebben ze het lef om het rond te tateren,
vooral door mijn gezicht vol acne littekens.
Door de constante negatieve omgeving van mijn ouders, broers, die nooit of te nimmer een positief steun geven,
maar steeds de indruk geven dat zij meer waardig zijn dan ik.
Het altijd beterweten dan ik, alhoewel ze minder hebben gestudeerd.
Als ik iets wil vertellen hebben ze geen interesse, ze luisteren gewoon weg niet.
Maar als er problemen zijn, werpen ze mij het verwijt dat ik nooit iets wil zeggen.
Dat werkt frustrerend, op mijn gemoedstoestand en de zin voor het leven.
Ik wordt 48 jaar, ik kan nooit of te nimmer iets goeds doen voor hen.
Gezien ik in hun ogen nog niets heb bereikt, en nooit iets zal bereiken.
Ik heb dan ook besloten van zodra ik er financieel terug er wat bovenop ben, om definitief alleen te gaan wonen.
Een breuk zal zich onvermijdelijk voltrekken, om mij terug goed te kunnen voelen.
Het zoeken naar de juiste perso(o)n(en) die mij konden helpen tijdens mijn moeilijk zelfstandige periode, liep steeds op een sisser af.
Altijd iemand die misbruik van mijn situatie te make, of mijn op het verkeerde pad of met de verkeerde personen in contact bracht.
Niemand had tijd voor een luisterend oor, ik kon nergens naar toe, maar iedereen had mij nodig om zijn problemen op te lossen.
Steeds het negatieve kwam naar mij toe wanneer ik juist het omgekeerde nodig had, maar waarom??....
Ik was vragende partij om mijn problemen op de lossen.
Ik weet van mijzelf dat ik voldoende capaciteiten heb (zowel technisch als commercieel), om een zaak op te richten,
met de juiste attitude en dynamische inzet.
Het terug herbeginnen met een zelfstandig beroep roep veel vragen bij me op door het onzekere, ik wil niet terug falen.
Hopelijk zal ik toch nog eens de juiste wind in de zeilen krijgen, want het wordt stilaan tijd, de pensioens leeftijd begint
met rasse schreden te naderen en heb nog niets bereikt in mijn leven.
Hopende u hierbij niet tot last te zijn, maar ik wilde het even kwijt.